اسپیرولینا به طور طبیعی در دریاچه های قلیائی مناطق گرمسیری رشد می کند. برای پرورش موفق اسپیرولینا در منزل بایستی همان شرایط محیطی مشابه را برای آن فراهم کرد. اگر بدانید دنبال چه میگردید یافتن آن خیلی سخت نیست.چهار فاکتور کلیدی برای ایجاد شرایط ایده آل برای اسپیرولینا وجود دارد:

چهار فاکتور اصلی برای ایجاد محیط مناسب برای اسپیرولینا:

1. نور
2. دما
3. تلاطم یا هوادهی
4. محیط کشت (محلولی که اسپیرولینا در آن قرار دارد)

اسپیرولینا یک باکتری سبز-آبی فتوسنتز کننده است، یعنی این که همانند گیاه به انرژی خورشید برای ادامه حیات نیاز دارد. آیا می دانستید نور خورشید پرکاربردترین منبع انرژی در جهان است؟ آفتاب مورد نیاز ارگانیسم های فتوسنتزی است ولی نور بیش از حد تحمل می تواند آسیب رسان باشد.

هنگامی که یک کشت اسپیرولینا در وضعیت مناسبی باشد، بایستی در معرض حداکثر نور خورشید قرار گیرد تا تولید آن به حداکثر برسد. ولی هیچ گاه نور نباید بیش از ۱۲۰۰۰۰ لوکس باشد، که برابر تابش خورشید در میانه روز هنگام تابستان است.

اسپیرولینا یک موجود فتواتوتروف کننده است. کلمه فتواتوتروف از سه واژه فوتو یعنی نور، اتو یعنی خود و تروف یعنی غذا تشکیل شده است که به موجوداتی اشاره دارد که غذای خودشان را با استفاده از انرژی نور "می سازند" یا به عبارتی قادر به فتوسنتز هستند. لذا منظور آن است که اسپیرولینا مواد مورد نیاز خود را از طریق فتوسنتز کردن مواد غذایی و معدنی محلول در آب "می سازد". برای این کار، اسپیرولینا انرژی مورد نیاز خود را با استفاده از رنگدانه هایش از نور خورشید می گیرد. اسپیرولینا رنگدانه های مختلفی دارد: کلروفیل a، بتاکاروتن، گاماکاروتن، فایکواریترین ها (Phycoerithrin)، فایکوسیانین (Phycocyanin)، آلوفایکوسیانین ها و تقریبا 11 نوع کاروتنوئید مختلف. این رنگدانه ها در طول موج های مختلف نور فعال می شوند، و به همین دلیل است که اسپیرولینا به نور مخصوص برای بهترین رشد نیاز دارد.

مشکلی با نور پیدا کرده اید؟

اگر میخواهید اسپیرولینا را در منزل پرورش دهید، باید مطلع باشید در صورتی که نور خورشید بیش از حد قوی باشد، اسپرولینا می تواند در عرض چند دقیقه “سوخته” شده و از بین برود. به عنوان یک پرورش دهنده اسپرولینا بایستی بتوانید علائم اولیه آفتاب بیش از حد را تشخیص دهید و سریعا دست به کار شوید! در این هنگام دانشمندان اصطلاحا می گویند اسپیرولینا هضم شده است (هضم شدن به معنی شکستن دیواره سلول است که محتویات درون سلول را درون خود نگه می دارد) و هنگامی که این مسئله پیش می آید، باید شدت نور را بلافاصله کم کنید تا تمام کشت را به یک باره از دست ندهید.

علائم نوردهی بیش از حد:

• اگر رنگ اسپیرولینای شما به زرد تمایل دارد یا زیتونی سبز است به آن معناست که تحت استرس نوری (نور بیش از حد) قرار دارد و سلولها در حال هضم شدن هستند. در واقع نور بیشتر از آن مقداری است که کلروفیل قادر به استفاده از آن باشد و سلول در خطر از بین رفتن است. باید هم اکنون اسپیرولینا را در سایه قرار دهید.
• اگر اسپیرولینا زرد و روی آن کف جمع شده است به این معناست که هضم شدن آغاز شده و دیواره سلول ها شکسته شده است. کفی که مشاهده می کنید در واقع پلی ساکارید (قند) خارج شده از درون سلول هستند. در این حالت بایستی هر چه سریع تر اسپیرولینا را در سایه قرار دهید و مقدار تلاطم محلول را نیز کمی افزایش دهید. اگر باز هم این روش جواب نداد، مقداری جوش شیرین، نیتروژن و پتاسیم بر حسب فرمول غذادهی به آن اضافه نمایید.

در بسته آموزشی پرورش اسپیرولینا می پردازیم به:

1. چه زمانی بایستی اسپیرولینا را در سایه قرار داد؟
2. نور مصنوعی باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
3. چه نوع لامپ برای تولید نور مصنوعی مناسب است؟